Καθώς «η ωραιότης της Εκκλησίας», ο Τίμιος Σταυρός, είναι ακόμη υψωμένος στο κέντρο των ναών μας, καθώς η Εκκλησία μας ακόμη πανηγυρίζει την Παγκόσμια Ύψωσή του, καθώς δεν χορταίνουμε να ενατενίζουμε το όργανο που από μέσο θανάτου και εξουθένωσης έγινε σύμβολο δύναμης και δόξας, έρχεται η σημερινή ευαγγελική περικοπή να μας υπενθυμίσει ένα λόγο Του Κυρίου, όχι απλώς εκφραστικό, αλλά κατηγορηματικό, ώστε να αγγίζει τα όρια της πρόκλησης.
«Όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του κατά τους όρους του κόσμου και της ιστορικής συγκυρίας στην οποία ζει, αυτός θα χάσει την πραγματική, την όντως ζωή. Όποιος όμως, απορρίπτοντας τις κοσμικές θεωρήσεις του κρατούντος κοινωνικού περιβάλλοντος, χάσει και θυσιάσει τη ζωή του, εμμένοντας στην ομολογία του ονόματος του Χριστού και στην υπακοή του στον ευαγγελικό νόμο, αυτός τελικά σώζει την ψυχή του και κερδίζει τη βεβαιότητα της ουράνιας βασιλείας. Διότι τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο να κερδίσει όλον αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο, ικανοποιώντας την κάθε επιθυμία, επιδίωξη ή φιλοδοξία του, και στο τέλος χάσει την αθάνατη ψυχή του; Κι όταν ένας άνθρωπος χάσει αυτό που τον διασφαλίζει στη θεία αιωνιότητα, τότε τι αντάλλαγμα μπορεί να δώσει για να εξαγοράσει την ψυχή του από την αιώνια απώλεια;». Όταν οι πρώτοι Ευρωπαίοι άποικοι έφθασαν στην Αμερικανική ήπειρο, αντιλήφθηκαν τον εντυπωσιασμό πού προκαλούσαν στους Ινδιάνους ιθαγενείς τα πολύχρωμα κομμάτια γυαλιού και κάποιες χάντρες που κουβαλούσαν μαζί τους, παράγωγα των τεχνικών δυνατοτήτων της εποχής. Αμέσως έσπευσαν να ανταλλάξουν, αυτά τα ασήμαντα και χωρίς ουσιαστική αξία αντικείμενα, με εκτάσεις γης και πολύτιμα μέταλλα. Το ίδιο συνέβη και στις αποικίες των Μεγάλων Δυνάμεων στην Αφρική, όπου με φθηνά αλλά εντυπωσιακά ανταλλάγματα, κάποιοι απέκτησαν τον πλούτο της αφρικανικής ηπείρου, εγκαταλείποντας τους λαούς της Αφρικής στη φτώχεια, την αμάθεια και την εκμετάλλευση.
Όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του κατά τους όρους του κόσμου και της ιστορικής συγκυρίας στην οποία ζει, αυτός θα χάσει την πραγματική, την όντως ζωή. Όποιος όμως, απορρίπτοντας τις κοσμικές θεωρήσεις του κρατούντος κοινωνικού περιβάλλοντος, χάσει και θυσιάσει τη ζωή του, εμμένοντας στην ομολογία του ονόματος του Χριστού και στην υπακοή του στον ευαγγελικό νόμο, αυτός τελικά σώζει την ψυχή του και κερδίζει τη βεβαιότητα της ουράνιας βασιλείας
Τα ίδια μέσα χρησιμοποιεί ο σύγχρονος κόσμος απέναντι στον κάθε άνθρωπο, και ιδιαίτερα στους νέους, όταν είναι να πάρουν αποφάσεις ζωής και να χαράξουν την πορεία που θα ακολουθήσουν. Τους θαμπώνει με τα ψεύτικα και εντυπωσιακά, για να τους στρατεύσει στην υπηρεσία του συστήματος, απομυζώντας την κάθε ικμάδα και δημιουργική ικανότητα. Ο Σταυρός του Χριστού προβάλλεται ακόμη στους ναούς μας ως ζυγός δικαιοσύνης, επάνω στον οποίον μπορούμε να ζυγίζουμε τις επιδιώξεις μας, τα όνειρα και τις αποφάσεις μας.
